Περί εγκληματικής ηλιθιότητας ΙΙΙ
Ποινές φυλάκισης επιβλήθηκαν στους Ντέιλ και Νέιλανι Νόιμαν από το Ουισκόνσιν για το θάνατο της κόρης τους Κάρα, το 2008. Η εντεκάχρονη πέθανε από θεραπεύσιμη μορφή διαβήτη που όμως δεν είχε διαγνωσθεί. Οι κατήγοροι είπαν ότι το ζευγάρι είχε προκαλέσει το θάνατο του μικρότερου από τα τέσσερα παιδιά τους με το να αγνοήσουν σαφή συμπτώματα σοβαρής ασθένειας, καθώς η κόρη αδυνάτισε σε σημείο που δεν ήταν ικανή να μιλήσει, να φάει, να πιεί ή να περπατήσει. Είπαν ότι οι γονείς είχαν τη νομική υποχρέωση να πάνε την κόρη τους σε γιατρό, αλλά αντί γι’αυτό βασίστηκαν αποκλειστικά στην προσευχή για θεραπεία. Η Κάρα πέθανε στο πάτωμα του σπιτιού της οικογενείας της περιστοιχισμένη από άτομα που προσευχόντουσαν. Η άμεση βοήθεια δεν κλήθηκε παρά μόνο αφότου είχε πάψει να αναπνέει. Για την υπεράσπισή τους οι γονείς είπαν πως πίστευαν πως η θεραπεία έρχεται από τον Θεό, και ότι δεν περίμεναν πως η κόρη τους θα πέθαινε, επειδή προσευχόντουσαν γι’ αυτήν. Σε συνέντευξη που έδωσε ο δικηγόρος των γονέω